Scherven en snippers

De Vos-Vaas lag in duizend stukjes voor de tuindeuren. Irgend had het design stuk toch kapot gegooid. Terwijl ze kon zien dat Freek deed wat hij moest doen. Hij pakte Irgend vast en trok haar tegen zich aan. Zo stonden ze een tijdje, zonder iets te zeggen. Irgend wilde haar man kussen, maar voelde dat hij dat niet wilde. Zijn hoofd hield hij in zijn nek; hij staarde naar het plafond. Irgend legde haar hoofd op zijn borst.

'Je moet terugkomen. Ik wil je niet kwijt. Blijf.'

'Ja, ik weet het, maar er moet iets veranderen.'

'Ik zal het niet meer doen, ik heb een fout begaan. Het spijt me.'

'Ach, je hebt je laten gaan, in een moment van zwakte. Je had teveel gedronken en toen gebeurde het. Het had mij ook kunnen overkomen.'

'Het was zo dom, ik wilde het niet, maar ik deed het wel.'

'Ik had je niet alleen moeten laten. Door mij was je je rust kwijt.'

'Je vergeeft me?'

'Mijn hemel, Irgend, het lijkt wel een Bouquette-reeks verhaal. Stop it. Het was stom van je, maar het kan gebeuren. Maar er is iets anders dat mij dwars zit. Daar moeten we het over hebben.' Freek liet Irgend los en liep naar de keuken. Hij moest even zoeken maar vond in de hoekkast een veger en blik. De scherven van de vaas veegde hij bij elkaar. Irgend was gaan zitten aan tafel en scheurde de papieren van de echtscheiding in kleine stukjes. Freek pakte de snippers en gooide ze op de scherven.

'Wat moeten we bespreken, Freek?'

'Dit allemaal.' Freek wees in de rondte. 'Al deze overbodige luxe, dit verwende gedoe, dit opgeblazen deel van de stad. Ik walg van de Vinex-bullshit.'

Midlife, dat was wat Irgend dacht, Freek lijdt aan een midlifecrisis. Maar toen schoot haar te binnen wat ze op de site van Keep-passing-the-open-windows had gelezen: 'Consumeren in luxe is afstompend, het is het grootste gevaar om door dit open raam te gaan.' In het stukje op de site was de vergelijking met Alice in Wonderland gemaakt. Alice kon door spiegels heenstappen om zo in andere werelden te treden. Alleen op het juiste moment kon ze weer terug, anders moest ze voor altijd blijven. Op de site werd over leven in luxe ook zo gesproken. Als je eenmaal door het open raam van de overdaad bent gegaan, kom je in een wereld waar je nooit voldoende hebt gekocht. Je moet meer van betere kwaliteit en gerenommeerde merken kopen. Je wordt meegesleurd in een maalstroom van kooplust. Verslaafd aan luxe. Zou dat het zijn, wat Freek zo dwars zat?

'Freek, wat is er in Frankrijk gebeurd? Ik wil dat je me dat vertelt. Volgens mij is daar een verandering in je gekomen. Je moet dat met mij delen.'

Freek knikte en zei dat ze maar eens een goede fles wijn moest opentrekken en wat te eten moest verzorgen. Hij moest inderdaad iets vertellen over zijn zomervakantie. Het verhaal duurde de hele avond en aan het begin van de nacht sloot hij af met de woorden: 'En nu ben ik terug en wil ik opnieuw beginnen.'

Die nacht sliep Freek naast Irgend, hun matrassen lagen op de grond, net als vroeger. De kaars die Freek in de lege wijnfles had gestoken was half opgebrand. Na zijn slotwoord begon Freek zijn vrouw te kussen. Het leek alsof ze elkaar voor het eerst beminden, zacht en teder, maar tegelijk intens en doeltreffend. Uitgeput vielen ze in slaap.