Volgers, meld je aan als volger, gebruik de link hierboven

maandag 1 maart 2010

Irgend verkoopt een huis

Ons huidige huis is verkocht. Gelukkig maar. Want de economie werkt niet echt mee. We hebben fraai onderhandeld met de kopers. Het is een jong stel dat het huis eigenlijk voor een prikkie wilde kopen. Ze wisten dat wij al een kavel hadden gekocht in de Buitenhof.

'O, zo'n leuke buurt,' kirde het vrouwtje, 'ik heb er een vriendinnetje wonen. Aan de dingenswoldlaan, ofzo. Heel leuk! Zo kindvriendelijk.' De ketting met het zwangerschapsbelletje tikte nerveus op haar bolle buik. De foetus moet gestoord worden van dat getinkel. Dat wordt een baby die er snel uit wil. 'Jullie gaan echt in de leukste wijk van Groningen wonen. Is het huis al klaar wat je jullie willen bouwen? Het is zo ruim opgezet.'

'Ja, dat is zo,' kapte Irgend af, 'dus jullie bieden niet meer? Dit is jullie finale bod?' Irgend is het meest zakelijke van ons tweeën. In mijn eigen bedrijf kan ik elk dubbeltje tien keer omdraaien, thuis bestiert zij de kas. En hoe!

'Nou eigenlijk gaat het boven ons budget, jullie hebben toch al iets gekocht begreep ik?'

Irgend keek het vrouwtje meewarig aan en zei: 'Luister, als je hoopt op een financiële dwangpostie van ons dan heb je het mis. Mijn man verdient zat om twee of drie huizen te kunnen kopen. Wij zakken niet verder. Ik heb weinig behoefte om nog lang met je te onderhandelen. Dit is het, anders niet.' Irgend keek met haar aller strakste blik. Je kon daar alleen maar ja op zeggen. Ik ken die blik al jaren, het is mijn leiband.

'Eh, ja, okee, ik denk het wel,' stamelde de aanstaande moeder, 'laten we het maar doen.' Haar vriend die nog geen woord gezegd had knikte. Hun makelaar stond in de hoek van de kamer te sms'en.

'Goed dan geef ik je hier het nummer van de notaris, die regelt alles. Ik denk dat we klaar zijn.' Irgend schoof het voorlopig koopcontract over de tafel en zag erop toe dat het goed werd ondertekend.

'Mooi, dat was het dan, het transport zal over twee weken plaatsvinden, je komt er wel uit neem ik aan.' Irgend stond op van de tafel en opende de voordeur.

'Het enige wat niet leuk van de Buitenhof is, is dat je altijd voor je boodschappen moeten rijden met je auto.'

'Ik weet het,' Irgend knikte, 'maar ik heb een man die graag auto rijdt. En die heel goed mijn lijstjes kan afwerken, dus daar heb ik geen last van. Tot ziens.'

Toen ze terugkeerde in de kamer heb ik haar hartstochtelijk gekust. Haar optreden had een groot financieel debacle voorkomen. We kunnen weer verder.


 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten