'Freek, ik ben bang dat dit uit de hand gaat lopen.' Irgend keek benauwd naar de agenten die het bouwterrein opgekomen waren. Zij droegen betonscharen. Twee Duitse herders trokken fel aan de riemen, de agenten konden de beesten nog maar net in bedwang houden. De zwaailichten van de politiebusjes trokken de aandacht van de buren. Zo vaak kwam het niet voor in de Buitenhof dat politieoptreden vereist was. De eerste buren stonden voor het bouwterrein.
De hele ochtend hadden Freek en Irgend vastgeketend gezeten aan de steiger in hun nog niet voltooide huis. Met haar mobiel had Irgend een hele groep van sympathisanten opgetrommeld. De eerste aanhang meldde zich al om half elf. José, een vriendinnetje van de Zumba-groep had een mand met koffie en broodjes meegebracht voor de twee geketenden. Paul, squash-vriend van Freek was bezig om op de straat leuzen te kalken met stoepkrijt. 'Stop RO-geweld' en 'Handen af van F & I' stond er in koeienletters op het asfalt. Een bevriende journalist van het Dagblad maakte foto's en verzamelde quotjes voor het Dagblad online. Tussen de vrienden stond een man met een bivakmuts.
Ingenieur Gorecht van de gemeente was rond elf uur verschenen met het dwangbevel. Uit dat bevel bleek dat de bouwvergunning niet in orde was. Er was onduidelijkheid over de status van de grond. Formeel klopte het dat de grond bestemd was voor bebouwing. Maar omdat het terrein meer dan tien jaar onbebouwd was gebleven konden omwonenden tot in lengte van jaren bezwaar maken tegen de bouwplannen.
'Maar die termijn is toch verlopen?' vroeg Freek aan ir. Gorecht. Het leek hem niet meer dan logisch dat een verleende vergunning niet kon worden herroepen.
'Ja, maar er zijn Europese regels. En die geven ruimte voor interpretaties. Daar is gebruik van gemaakt.' Gorecht doorzocht zijn papieren, 'A, hier heb ik het. Het is een artikel uit de wet Onverwachte Bebouwingen. En dat zegt dat tot na twee jaar na oprichting van het bouwwerk omwonenden bezwaar kunnen maken tegen de plannen. Het gekke is dat dit van oorsprong een Griekse regel is die via de EU nu ook hier geldt. Raar, maar waar.' Gorecht klapte zijn map dicht. 'Iemand uit de buurt heeft bezwaar gemaakt. Dus ik kan niets anders doen dan u verzoeken het terrein nu te verlaten.'
'Helaas heb ik de sleutels van het hangslot in die bak gegooid. Ik denk dat het cement nu wel hard is.' Freek kon een lachje niet onderdrukken. Het zou een tijdje kosten eer de sleutels uit het geharde cement gebikt zouden zijn.
'Goed, u weigert dus te vertrekken? Dan moet ik de politie om assistentie vragen.' Gorecht legde met zijn mobiel contact met de politie. Kennelijk was er al vooroverleg geweest. Het gesprek duurde bijzonder kort. 'Okee, tot zo dan, nee twee personen, ze hebben zich vastgeketend, dus neem een ontzettingspakket mee.'
Gorecht had na zijn telefoontje het terrein gecontroleerd, maakte foto's van de situatie en sloot de bouwhekken af met zijn eigen hangsloten. De sloten werden verzegeld. Op de plakkaten die hij ophing stond te lezen dat de toegang tot het terrein verboden was.
'En waar moeten wij dan wonen? U kunt ons toch niet op straat zetten?'
'Mevrouw, u had kunnen weten dat het wonen op een bouwterrein slechts toegestaan is wanneer de vergunningen in orde zijn, en dat is niet het geval. U zult elders moeten verblijven.'
'Maar mijn kinderen, hoe moet dat dan?' De tranen stonden Irgend in de ogen. Zij had in alle haast dit tijdelijke woonkamp geregeld. Er was geen tijd geweest om na te pluizen hoe het juridisch zat.
'Wij blijven hier gewoon zitten.' Freek klonk strijdlustig. 'Ik wijk niet voor fascistisch geweld. Westerwold voor ever!' De sympathisanten namen de kreet over. 'Westerwold for ever!' klonk het in de Buitenhof. 'Idealen kun je niet ontruimen!' riep de bivakmuts die vroeger nog in het gekraakte Wolters Noordhoff Complex had gewoond.
Gorecht wees naar zijn hoofd. Op dat moment kwamen de politiebussen voorrijden. De betonscharen knipten de fietskettingen zonder probleem door. Nog voordat ze er erg in hadden, kregen Freek en Irgend handboeien omgelegd. De aanhangers werden in bedwang gehouden door de agenten met honden. 'Fascisten!' riep er nog een.
'Wij arresteren u wegens het onbevoegd betreden van verboden terrein. Tevens wordt u verdacht van het wonen zonder vergunning. Op het bureau wordt u onderworpen aan een verhoor. '
Onder luid gejoel stapten Freek en Irgend in de politiebus. Ze werden afgevoerd naar de Radermarkt. De bus werd bekogeld met stenen en andere bouwmaterialen. Die middag brachten zij afzonderlijk van elkaar door in een cel op het hoofdbureau. De bouwplaats lag er verlaten bij. Aan de steiger wapperden een spandoek waarop stond Solidair met 'Freek en Irgend'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten